Η εορτή της
σύναξης της Θεοτόκου υπενθυμίζει
μεταξύ άλλων ότι μπροστά στο πανθαύμαστο γεγονός του ερχομού
του Θεού στον κόσμο ως ανθρώπου, όλη η δημιουργία ανταποκρίνεται
με ευχαριστία προσφέροντας τα δώρα της, το καλύτερο όμως
δώρο ήταν του ίδιου του ανθρώπου. Διότι πρόσφερε ό,τι ωραιότερο και ανώτερο μπορούσε
ποτέ να φανεί ως κτίση: την Παναγία Παρθένο. «Καθένα από τα δημιουργήματά Σου, Κύριε,
σου προσφέρει την ευχαριστία του: οι άγγελοι
τον ύμνο, οι ουρανοί το αστέρι, οι μάγοι τα δώρα, οι ποιμένες τον θαυμασμό τους,
η γη το σπήλαιο, η έρημος τη φάτνη,
εμείς όμως Μητέρα Παρθένο». («Έκαστον των υπό σου γενομένων κτισμάτων την ευχαριστίαν
σοι προσάγει∙ οι άγγελοι τον ύμνον∙ οι ουρανοί τον αστέρα∙ οι μάγοι τα δώρα∙ οι
ποιμένες το θαύμα∙ η γη το σπήλαιον∙ η έρημος την φάτνην∙ ημείς δε Μητέρα Παρθένον»).
Μη ξεχνάμε: η Παναγία είναι ο εκπρόσωπός
μας στον Ουρανό, Εκείνη που έδωσε το αίμα και τη σάρκα της
προκειμένου να γίνει άνθρωπος ο ίδιος ο Θεός, συνιστά την
«αξιοπρέπειά» μας, αποτελεί πάντοτε την παρηγοριά και την ελπίδα μας. Προς χάρη Της η όποια προσευχή μας γίνεται εισακουστή από τον Θεό,
αφού Εκείνος θέλησε να γίνει σαν κι εμάς μέσα από Εκείνην.
