Κανόνας
Χριστουγέννων, α΄ ωδή, ἦχος α΄.
«Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε΄ Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν,
ἀπαντήσατε. Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, καὶ ἐν εὐφροσύνῃ,
ἀνυμνήσατε λαοί, ὅτι δεδόξασται.
Ῥεύσαντα
ἐκ παραβάσεως, Θεοῦ τὸν κατ’ εἰκόνα γενόμενον, ὅλον τῆς φθορᾶς ὑπάρξαντα, κρείττονος
ἐπταικότα θείας ζωῆς, αὖθις ἀναπλάττει, ὁ σοφὸς Δημιουργός, ὅτι δεδόξασται.
Ἰδὼν
ὁ Κτίστης ὀλλύμενον, τὸν ἄνθρωπον χερσίν, ὃν ἐποίησε, κλίνας οὐρανοὺς κατέρχεται΄
τοῦτον δὲ ἐκ Παρθένου θείας ἁγνῆς, ὅλον οὐσιοῦται, ἀληθείᾳ σαρκωθείς, ὅτι δεδόξασται.
Σοφία
λόγος καὶ δύναμις, Υἱὸς ὢν τοῦ Πατρός, καὶ ἀπαύγασμα, Χριστὸς ὁ Θεός, δυνάμεις
λαθών, ὅσας ὑπερκοσμίους, ὅσας ἐν γῇ, καὶἐνανθρωπήσας, ἀνεκτήσατο ἡμᾶς΄ ὅτι δεδόξασται».
Τό ἄφθαστο
μεγαλεῖο τοῦ διπλοῦ κανόνα τῶν Χριστουγέννων κατανοεῖται ὄχι μόνον ἀπό τό ἴδιο
τό περιεχόμενό του – ρωμαλέο καί μεγαλοπρεπές, που περικλείει ὅλη τή θεολογία τῆς
ἑορτῆς - ἀλλά καί ἀπό τή γνώση τοῦ ποιός εἶναι ὁ συνθέτης του. Λοιπόν, διπλός ὁ
κανόνας, δύο ἄρα καί οἱ ποιητές του. Τοῦ μέν πρώτου ποιητής εἶναι ὁ ἐξαίσιος ὑμνογράφος
ἅγιος Κοσμᾶς ἐπίσκοπος Μαϊουμᾶ, τοῦ δέ δευτέρου ὁ μέγας θεολόγος καί ὑμνογράφος
ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Γιά νά κατανοήσουμε καλύτερα τό τι ἀκοῦμε στην Ἐκκλησία μας, θά πρέπει νά ὑπενθυμίσουμε ὅτι μετά τό κοντάκιο
πού κυριάρχησε ὡς ἐκκλησιαστική ποίηση τούς πρώτους χριστιανικούς αἰῶνες, ἦλθε ὁ
κανόνας, ἀπό τόν 8ο αἰ. καί μέχρι σήμερα, ὁ ὁποῖος ἔχει πιό σύνθετη
μορφή ἀπό τό κοντάκιο καί περιεχόμενο ὄχι πρωτίστως ἐγκωμιαστικό ἀλλά
δογματικό. Κι αὐτό θά πεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας τή μουσική της τήν ἔβαλε στήν ὑπηρεσία
τῆς διδασκαλίας της. Νά διδάξει ἤθελε ἡ Ἐκκλησία τούς πιστούς της, τήν πίστη
της καί τά δόγματά της, κι εἶδε ὅτι ὁ
πιό πρόσφορος τρόπος εἶναι ἡ μουσική καί ἡ μελωδία. Λοιπόν ὁ κανόνας πιά εἶναι ὁ
μελωδικός τρόπος διδαχῆς καί διακρίνεται σέ ἐννέα ὠδές – κατά τό πρότυπο τῶν ὠδῶν
τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης – κάθε ὠδή δέ ἀποτελεῖται ἀπό τρία, τέσσερα ἤ καί πέντε
τροπάρια-στροφές, ἀρχή τῶν ὁποίων εἶναι ὁ λεγόμενος εἱρμός, λέξη πού σημαίνει ὅτι
κατά πῶς ψέλνεται αὐτός, τό πρῶτο τροπάριο, ψέλνονται καί τά ὑπόλοιπα τῆς ὠδῆς
(ἀπό τό εἴρω=σύρω). Τά παραπάνω τροπάρια εἶναι ἀπό τήν πρώτη ὠδή τοῦ
πρώτου κανόνα τῶν Χριστουγέννων, ἔργο ὅπως
εἴπαμε τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Μαϊουμᾶ, ἐνῶ ὁ εἱρμός τῆς ὠδῆς αὐτῆς συνιστᾶ καί τήν
πρώτη καταβασία τῆς μεγάλης ἑορτῆς. «Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε».