«Θα μας αναγνωρίσουν όλοι ως μαθητές του
Θεού, όχι διότι μας υποτάσσονται οι δαίμονες, αλλά διότι τα ονόματά μας έχουν
γραφεί στον ουρανό της ταπεινώσεως (πρβλ. Λουκ. ι΄ 20)» (λόγ. κε΄ 43).
Καυχιέσαι
ότι είσαι μαθητής του Κυρίου κι ότι φέρεις πάνω σου το τιμημένο όνομα του
χριστιανού. Στ’ αυτιά σου ίσως ηχεί νοερά η φωνή των πρώτων μαρτύρων της πίστεως,
όταν σέρνονταν από τους άνομους προκειμένου να «δικαστούν», στην πραγματικότητα
να καταδικαστούν με προειλημμένη απόφαση: «Χριστιανός είναι το όνομά μου».
Μπορεί να εύχεσαι και να οραματίζεσαι τη
στιγμή που ο Θεός θα σου δώσει σπουδαία και μεγάλα χαρίσματα, σαν το… χάρισμα της
θαυματουργίας! Και πες ότι ο Θεός σου τα έδωσε! Και κάνεις θαύματα, θεραπεύεις
αρρώστιες, να σου πω ότι ανασταίνεις και νεκρούς, βγάζεις με την επίκληση του
Κυρίου ακόμη και… δαιμόνια!
Αν
νομίζεις ότι τα παραπάνω σε έχουν… σώσει, είσαι πολύ γελασμένος! Ο Κύριος
καταρχάς ήταν απολύτως σαφής: «Εν τούτω
γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε – είπε - εάν
αγάπην έχητε εν αλλήλοις». Το μοναδικό γνώρισμα ότι ανήκουμε στον Κύριο κι
είμαστε μαθητές Του είναι, κατά τον ίδιο τον Κύριο, η αγάπη. Μπορεί λοιπόν να
θαυματουργείς, να υποτάσσεις ακόμη και τον… διάβολο, και να είσαι δούλος του «υποταγμένου»!
Πώς; Αν δεν έχεις την αγάπη Εκείνου, του ίδιου του Χριστού, που για να δεις την
αγάπη Του αυτή πρέπει να κοιτάξεις τον Σταυρό Του! Μη ψάχνεις λοιπόν για
θαύματα στη ζωή σου και χαρίσματα που ο Θεός τα δίνει μόνο σ’ αυτούς που είναι
πράγματι δικοί Του! Μη ξεχνάς ότι θαύματα μπορεί να κάνει ακόμη κι αυτός ο
Πονηρός. Όπως μπορεί να υποκριθεί την… ήττα του, ακριβώς για να σου μεταδώσει
την αρρώστια του, την υπερηφάνεια!
Ο όσιος
Ιωάννης εξηγεί τα παραπάνω, διευκρινίζοντας έναν άλλο λόγο του Κυρίου: Εκείνος
είπε στους μαθητές Του, όταν γύρισαν αυτοί από το έργο που τους είχε αναθέσει
κι ενθουσιασμένοι Του ανέφεραν ότι «και
τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν»: «μη
χαίρεστε γι’ αυτό· να χαίρεστε, γιατί τα ονόματά σας είναι γραμμένα στον Ουρανό»!
Κι εδώ βρίσκεται η συμβολή του οσίου: Ουρανός είναι ακριβώς η ταπείνωση! Αν τα
ονόματά μας είναι γραμμένα πάνω της, που θα πει στην ουσία ότι εκείνη έχει
κατασκηνώσει μέσα στην καρδιά μας, τότε όντως βρισκόμαστε από τώρα στους Ουρανούς.
Με την ταπείνωση έχεις ανοίξει την κλειστή αλλιώς θύρα της καρδιάς σου, κι έχεις
βρεις τον Παράδεισο, τον ίδιο τον Θεό σου!
Μην
αγωνίζεσαι λοιπόν για λάθος πράγματα: να μπορείς να έχεις χαρίσματα και να κάνεις
και θαύματα! Αγωνίσου για το «εν ου εστι
χρεία». Την αγία ταπείνωση!
