Στον
οίκο του κοντακίου της ακολουθίας ο άγιος υμνογράφος μάς προσφέρει μία εικόνα για τα τίμια λείψανα των αγίων
μαρτύρων που εορτάζουμε σήμερα, που παραπέμπει στη μεγαλοφυή εικόνα
που συνέλαβε για την ελευθερία ο εθνικός ποιητής μας Διονύσιος Σολωμός και κατέγραψε
στον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, τμήμα του οποίου αποτέλεσε
και τον εθνικό ύμνο της πατρίδας μας: «Απ’ τα κόκκαλα
βγαλμένη (η ελευθερία) των Ελλήνων τα ιερά». Ο Διονύσιος
Σολωμός μπορεί να επηρεάστηκε για να συλλάβει την πολύ όμορφη αυτή εικόνα και από
τη γνωστή προφητεία περί της ζωογονήσεως των οστών του προφήτη Ιεζεκιήλ
(κεφ. 37) – που τη διαβάζουμε στην Εκκλησία
μας το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής μετά την επιστροφή του επιταφίου, ως προαναγγελία της πίστεως στην ανάσταση εκ νεκρών του Χριστού και των
σωμάτων των ανθρώπων – όμως και ο υμνογράφος σήμερα κινείται στο ίδιο μήκος κύματος:
βλέπει ότι η ορθοδοξία αναδύεται ως ρόδινη οσμή μέσα από τα λείψανα
αυτά των αγίων. Με άλλα λόγια, όπως
η ελευθερία για τον εθνικό μας ποιητή είναι καρπός θυσίας των Ελλήνων – έπεσαν στις
μάχες οι Έλληνες και έμειναν μόνον τα κόκκαλά τους – κατά τον ίδιο τρόπο και η ορθόδοξη
πίστη δεν είναι θέμα λόγων και μελετών, νοησιαρχιακών θεωριών,
αλλά καρπός ολοκαυτωμάτων, εκεί δηλαδή
που οι άγιοι δίνουν τη ζωή τους χάριν της πίστεως στον Χριστό. «Σαν ρόδα που ανθοφορούν ανάμεσα στ’ αγκάθια τα λείψανά σας, πηγάζετε στον κόσμο, ένδοξοι σεπτοί μάρτυρες,
την οσμή της ορθοδοξίας» («Ως ρόδα μέσον
ακανθών τα λείψανα ανθούντα, οσμήν ορθοδοξίας πηγάζετε εν
κόσμω, μάρτυρες ένδοξοι σεπτοί»).
