Ο
απόστολος Ονήσιμος είναι μία ακόμη περίπτωση ανθρώπου που δέχτηκε στη ζωή του την
παντοδύναμη ενέργεια της θείας χάρης και μεταστράφηκε:
από σκληρός και δύστροπος δούλος έγινε απόστολος του Χριστού.
Από άνθρωπος δηλαδή που λόγω της καταπίεσης που αισθανόταν έτρεφε
αρνητικά συναισθήματα για τον κόσμο, έγινε άνθρωπος που
τέθηκε στην υπηρεσία εν αγάπη των συνανθρώπων του, δίνοντας
και τη ζωή του στο τέλος προς χάρη του Χριστού. Κι αυτό
σημαίνει βεβαίως ότι για να βρεθεί στο σημείο να δεχτεί τον λόγο του ευαγγελίου,
διατηρούσε μέσα του καλά στοιχεία, υπήρχε
δηλαδή στην ψυχή του κάποια αναζήτηση της αλήθειας. Και
μοιάζει κατά τούτο με τον πνευματικό του πατέρα, τον άγιο
απόστολο Παύλο, ο οποίος και αυτός από διώκτης της χριστιανικής
πίστεως έγινε ο σπουδαιότερος κήρυκας και θεολόγος αυτής. Τα σχετικά με τον άγιο Ονήσιμο βλέπουμε και μέσα στην Καινή Διαθήκη,
στη γνωστή επιστολή «Προς Φιλήμονα»
του αποστόλου Παύλου. Μία πολύ μικρή επιστολή
πράγματι, αλλά με σπουδαιότατες αλήθειες, ειδικά στο πώς πρέπει να βλέπει κανείς τον συνάνθρωπό του, και μάλιστα τον αναγεννημένο εν τη πίστει, σαν
τον Ονήσιμο. Να θυμίσουμε ότι ο απόστολος, αφού είχε δεχτεί τον δραπέτη δούλο Ονήσιμο και με τη χάρη του Θεού τον
μετέστρεψε στην πίστη, τον έστειλε και πάλι πίσω στον κύριό
του Φιλήμονα, αλλά με την παρατήρηση: «στον στέλνω πίσω, όχι πια ως δούλο, αλλά ως αδελφό. Να τον δεχτείς λοιπόν και παραπάνω
από αδελφό. Να τον δεχτείς σαν εμένα, σαν τον ίδιο τον Κύριο. Είναι τα σπλάχνα μου».
