ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

Πρώτη αχτίδα στην ψυχή του ήλιου της αγάπης,

Μάνα, είναι το βλέμμα σου στο νιόφερτο βλαστάρι.

Αυτό που αντιφέγγισαν τ᾽ αθώα τα ματάκια

στο πρώτο ξύπνημα ζωής, χωρίς μυαλό και κρίση,

ήταν η θεία σου μορφή κι η στοργική ματιά σου.

Αυτή η ματιά θεμέλιωσε του νεογνού τα σπλάχνα,

γιατί σ᾽ αυτά απόθεσες, Μάνα, τη θαλπωρή σου.

 

Γι᾽ αυτό όταν χανόμαστε στην παγωνιά του κόσμου,

βγαίν᾽ η κραυγή η αρχέγονη που προσκαλεί τη Μάνα.

Είν᾽ η στιγμή που η ψυχή ψάχνει το πρώτο βλέμμα,

εκείνο που ᾽ναι θέμελο και την ψυχή ζεσταίνει,
῾απ´ όλα το γλυκύτερο, της Μάνας μας το βλέμμα᾽. 

´Οσο η πρώτη η ματιά είναι της άγιας Μάνας,

ο κόσμος θα ᾽ναι ζωντανός και θα ᾽χει πάντα ελπίδα!