Ο
άγιος Ιωσήφ στέκεται με προσοχή και στο χαρισματικό σημείο της επίδρασης της
μητέρας του οσίου επάνω του. Πράγματι,
δεν μπορεί κανείς να ξεπεράσει εύκολα αυτό που επισημαίνει το συναξάρι
του, ότι στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής του θυμήθηκε τις
παραινέσεις της μητέρας του. Πρόκειται ασφαλώς για μία ιδιαίτερη
χάρη του Θεού, ο Οποίος δεν μας αφήνει σε ησυχία κι έρχεται
να μας υπενθυμίσει την παρουσία Του, τότε που υπάρχει κάποια
κρίση στη ζωή μας. Τα λόγια της μητέρας του οσίου,
με άλλα λόγια, ειπωμένα σε χρόνο ανύποπτο
προφανώς, καρποφόρησαν τότε που ήταν έτοιμος να τα αποδεχτεί.
Και η πιο πρόσφορη ώρα για κάτι τέτοιο ήταν η ώρα της μάχης που
διακυβευόταν και η ίδια η ζωή του. Στο σκοτάδι της δυσκολίας
λειτούργησαν τα λόγια αυτά που παρέπεμπαν στον Χριστό ως φως.῾Έλαμψε φως στην καρδιά σου από τα θεία λόγια της μητέρας σου,
όσιε᾽ (῾Φως επέλαμψε σου τη καρδία, θείοις ρήμασι της
σε τεκούσης᾽) (κάθισμα όρθρου). Αυτό που συνέβη στον όσιο θυμίζει μία σύγχρονη περίπτωση αδελφού,
ο οποίος σε κάποια περιοχή της πατρίδος μας ευρισκόμενος επηρεάστηκε πολύ
από Βουδιστές, τόσο που πήγε και έζησε και στο Θιβέτ.
Κι εκεί που ο νους του ήταν εντελώς θολωμένος και συγχυσμένος από
ό,τι τον έβαζαν να κάνει και να λέει, ξαφνικά του ήρθε στη σκέψη το όνομα του Χριστού. Αυτό που είχε ακούσει παλαιότερα, η μνημόνευση
του αγίου ονόματός Του, λειτούργησε εντελώς θεραπευτικά
και προς εξυπνισμό του. Ήταν η ώρα της επίσκεψης του Θεού
και από τότε, έστω και με δυσκολία, επανήλθε στην πίστη, γινόμενος ένθερμος πιστός.
Και οι δύο περιπτώσεις – ελάχιστες μέσα σε απειρία παρομοίων –
μας θυμίζουν ότι ο λόγος του Θεού έχει τεράστια δύναμη, που λειτουργεί όμως ῾υπογείως᾽. Κανείς δεν πρέπει να βιάζεται ούτε και να απογοητεύεται, όταν δεν βλέπει άμεσα αποτελέσματα της σποράς του λόγου του. Η καρποφορία είναι θέμα του Θεού, που ενεργοποιεί
τον σπόρο, όταν υπάρχει βεβαίως και η καλή διάθεση του ανθρώπου.
Κι αυτήν την τελευταία επισήμανση περί καλής διαθέσεως την καταγράφει
ο άγιος υμνογράφος: ῾Υπακούοντας στις θεϊκές παραινέσεις
της μητέρας σου, απόκτησες Νίκων τη δύναμη του Σταυρού στους πολέμους᾽(῾Ταις θείαις της μητρός ευπειθών
παραινέσεσι, την δύναμιν, Νίκων,
έσχες του Σταυρού εν πολέμοις᾽) (ωδή
ε´).
