Το να διαγράφουμε ή να
υποβαθμίζουμε την πρόσκληση που μας απευθύνει πάντοτε ο Θεός για μετάνοια,
είναι θέμα μεν της ελευθερίας μας, αλλά μας θέτει σε κατάσταση κινδύνου. Δεν
έχουμε την πολυτέλεια της επιλογής της «ώρας» ανταπόκρισής μας σ’ Εκείνον,
γιατί πέρα από το γεγονός ότι μπορεί να έλθει ξαφνικά η ώρα του θανάτου μας, η
διαρκής απόκρουση της πρόσκλησής Του μάς «πετρώνει» εσωτερικά και μας καθιστά
κουφούς στον ήχο της φωνής Του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο λόγος της Αγίας Γραφής
μιλάει πάντοτε για το «σήμερον» της αποδοχής της κλήσης Του.
