Ο Κύριος προτρέπει τον
πρώην δαιμονισμένο να γυρίσει στο σπίτι του και να διηγείται εκεί και στους
γύρω του όσα θαυμαστά του έκανε ο Θεός. Και τι του έκανε; Τον θεράπευσε από ό,τι
χειρότερο υπάρχει στον κόσμο: την καταδυναστεία του πονηρού διαβόλου. Διότι ο
πονηρός διάβολος ευρισκόμενος ο ίδιος μέσα σε απόλυτη δυστυχία και κόλαση αυτό έχει ως «χαρά» του: να μεταγγίζει σε κάθε
όργανο και υποχείριό του τη δική του τραγική κατάσταση. Κι εδώ έχουμε την
απόλυτη ανοησία και τρέλλα: ο διάβολος να έχει καταργηθεί από τον Κύριο και να
έχει εξαφανιστεί η δύναμή του, όμως εκείνος να «αναλαμβάνει» και πάλι δυνάμεις
από την τροφή που του προσφέρουμε εμείς όταν γινόμαστε θύματά του, όταν δηλαδή
αμαρτάνουμε – ο διάβολος «τρέφεται» από τις αμαρτίες μας. Και τρέφοντας βεβαίως
τον διάβολο αφήνουμε «νηστικό» και σε «ένδεια» τον Κύριο και Δημιουργό και
Ευεργέτη μας Ιησού Χριστό – η συγκλονιστική ερμηνεία του «ἐπείνασα καί οὐκ ἐδώκατέ
μοι φαγεῖν» του Κυρίου από τον μεγάλο Πατέρα ἅγιο Συμεών τον νέο Θεολόγο.
Λοιπόν, ο Κύριος
αρνείται στον πρώην δαιμονισμένο να Τον ακολουθήσει στις περιοδείες Του, γιατί
του αναθέτει άλλο διακόνημα: τη διήγηση της εμπειρίας του από την επέμβαση σ’
αυτόν της ενέργειας Εκείνου. Κι αυτό συνιστά ένα είδος θεολογίας! Γιατί αυτό
είναι η θεολογία ευρύτερα στην Εκκλησία μας. Όχι μία φαντασιακού και
διανοητικού τύπου στοχαστική ενέργεια του νου του ανθρώπου που φτιάχνει δικές
του εικόνες περί «Θεού», αλλά η διήγηση αυτού που είδε και άκουσε και γεύτηκε
και ένιωσε με όλη την ύπαρξή του! «Σας γράφουμε γι’ αυτό που υπήρχε από την
αρχή, το οποίο ακούσαμε, είδαμε με τα μάτια μας, παρατηρήσαμε από κοντά και
ψηλαφήσαμε με τα χέρια μας, δηλαδή την αιτία της ζωής... Αυτό το οποίο είδαμε
και ακούσαμε αναγγέλλουμε και σε σας» (άγιος Ιωάννης Θεολόγος). «Διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ
σοι ὁ Θεός»! Γι’ αυτό και η θεολογία της Εκκλησίας, που θα πει η θεολογία των
Αποστόλων και των Πατέρων και των Αγίων της, έχει χαρακτήρα εμπειρικό και είναι
μαρτυρία. Μαρτυρία μάλιστα που περικλείει τεράστια δύναμη γιατί συνήθως
συνοδεύεται και από το μαρτύριο του αίματος – ομολογεί ο άγιος τον Χριστό και
με τα λόγια του, κυρίως όμως με τη θυσιασμένη για χάρη Του ζωή του.
