Πραγματική
χριστιανική πίστη είναι αυτή που αναφέρεται καταρχάς στον εν Τριάδι Θεό, δηλαδή
σ’ Αυτόν που αποκάλυψε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, διαφυλάσσεται δε και
προσφέρεται από την Εκκλησία του Χριστού που είναι το σώμα Του. Είναι το ακούμπισμα
της ύπαρξης του ανθρώπου στα χέρια του Χριστού, που σημαίνει να αφήσει ο
άνθρωπος να προσδιορισθεί η ζωή του από τη ζωή του Χριστού, όπως διαρκώς μας καλεί
να κάνουμε η Εκκλησία: «ἑαυτούς καί ἀλλήλους
καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα». Αληθινός δηλαδή πιστός
είναι αυτός που αγωνίζεται να γίνει Χριστός, με τη βοήθεια βεβαίως του ίδιου
του Χριστού, («χωρίς Ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν
οὐδέν»), που θα πει με την ενίσχυση κατεξοχήν των μυστηρίων της Εκκλησίας.
Είναι ο «περιπατῶν κατά Χριστόν»
(πρβλ. Α΄Ιωάν. 2,6), ο «ἐπακολουθῶν τοῖς ἴχνεσιν
Αὐτοῦ» (πρβλ. Α΄ Πέτρ. 2,21). Έτσι τα γνωρίσματα του Κυρίου γίνονται και
γνωρίσματα του Χριστιανού. «Χριστιανός ἐστι»,
θα τονίσει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, «μίμημα
Χριστοῦ κατά τό δυνατόν ἀνθρώπῳ». Κι επειδή κύριο γνώρισμα του Χριστού
υπήρξε και είναι η αγάπη για τους ανθρώπους, γι’ αυτό και κύριο γνώρισμα του
Χριστιανού είναι η αγάπη για τους άλλους, έστω και τους αντιπάλους και
θεωρούμενους εχθρούς. Μια πίστη λοιπόν χωρίς αγάπη δεν είναι χριστιανική, όπως μάλιστα
το διακηρύσσει και ο απόστολος Παύλος με τη γνωστή φράση: «Πίστις δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένη». Η πίστη ζωντανεύει μόνο με την
αγάπη.
