Αν νιώσεις στάλες της βροχής και
γύρω σου ο ουρανός γελάει,
μην ξαφνιαστείς και χαλαστείς
πως ο καιρός παραμιλάει.
Σκέψου μην είναι δάκρυα καυτά
από αγγέλων υγρά μάτια
που κλαίνε για δικά σου πιο μικρά
μα και βαρύτερα γινάτια.
Γιατί να ξέρεις, άθλια ψυχή,
πως σ’ αγαπάνε κι οι αγγέλοι
πονάνε και μαυροφορούν που
τ’ όνειδός σου δεν σε μέλει.
Κι άμα οι στάλες φέρουνε βροχή
ξένη στην έρμη την καρδιά σου
τότε να φοβηθείς πρέπει πολύ∙
κλαίει ο Θεός την άκρα αστοχιά σου.
