Ο άγιος υμνογράφος Θεοφάνης σημειώνει το
αυτονόητο: βεβαίως ο Θεός καθοδηγεί τον άνθρωπο,
αλλά και πρέπει και ο άνθρωπος στη συνέχεια να ανταποκριθεί,
προκειμένου να κρατήσει τη δωρεά του Θεού και να την αυξήσει.
Κι αυτό γίνεται με τη συνεχή μελέτη του λόγου του Θεού και την
προσοχή των λογισμών του. Άνθρωπος ο οποίος μένει μόνον
στην πρώτη κλήση του Θεού και δεν συνεργάζεται έπειτα με τον Θεό, δυστυχώς δεν μπορεί να καρποφορήσει τις αρετές. Ο όσιος Γεώργιος έδειξε το πόσο πράγματι η αγάπη του Θεού τον συνείχε:
δεν περνούσε ημέρα που να μη μελετά τα λόγια του Θεού και να μη
βρίσκεται σε κατάσταση διαρκούς νήψεως. Είχε κατανοήσει
πλήρως ότι το μυστικό της πνευματικής ζωής είναι ο έλεγχος των λογισμών του και
ότι για να συμβεί αυτό πρέπει να ποτίζει αδιάκοπα την ψυχή του με τη βροχή των θεϊκών
λογίων. Κι αν και σήμερα, όπως και
σε κάθε εποχή, υπάρχει μικρή καρποφορία στις πνευματικές
αρετές, που σημαίνει έχουμε λιγοστή παρουσία της χάρης του
Θεού στις ανθρώπινες καρδιές, είναι διότι δεν μελετούμε
όσο πρέπει τον λόγο του Θεού, είτε ως Ευαγγέλιο είτε ως πατερικά κείμενα είτε ως
βίους αγίων είτε ως ύμνους της Εκκλησίας μας, οπότε ανοχύρωτη η καρδιά μας γίνεται σπήλαιο ληστών. "Πρόσεχες αδιάκοπα, πάνσοφε, στη μελέτη των λόγων του Θεού, γι' αυτό και απομάκρυνες, πάτερ Γεώργιε, τους άστατους δαιμονικούς λογισμούς" ("Θεία μελέτη πάνσοφε,
διηνεκώς προσέχων, τους αστάτους λογισμούς
απώσω, Πάτερ Γεώργιε") (ωδή δ΄).
