Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2018

ΟΙ «ΑΔΕΛΦΟΙ» ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ


«Η αυτοκράτειρα Ευδοξία, επειδή την ήλεγχε ο αρχιεπίσκοπος Ιωάννης για τις αδικίες που έκανε, ιδιαιτέρως απέναντι σε μία φτωχή χήρα γυναίκα που της άρπαξε το αμπέλι, έγινε σαν θηρίο, και κρατώντας σθεναρά το αμπέλι, τον εξορίζει από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, την πρώτη φορά με δική της διαταγή, την δε δεύτερη με την ψήφο Επισκόπων, οι οποίοι ζούσαν μάλλον με τις διασυνδέσεις των ισχυρών, παρά με την ορθόδοξη πίστη…» (Από το συναξάρι του αγίου).

Τ’ «αδέλφια» σου, άγιε μου χρυσορρήμονα,
 Ιούδες δεύτεροι, σε πούλησαν κι εσένα.
Απ’ την αρχόντισσα την κοσμική το περιμένεις,
- μυρίζει σάρκα κι η ψυχή, «θεός» το χρήμα και η δόξα.
Των Αποστόλων όμως οι συνεχιστές,
οι θεωμένοι, καθώς λέει κι η Παράδοση,
πώς την τολμήσανε την άδικη την πράξη;
Πώς τα δικά τους χέρια, στο αίμα Κυρίου
βουτηγμένα, συρθήκανε – με τρέμουλο οργής
 Θεού επικρεμάμενης – σ’ υπογραφή ανίερη,
να εξοντώσουνε τον άγιο αδελφό;
«Τάφοι κεκονιαμένοι», αχειροτόνητοι απ’ τον Θεό,
λησμονημένοι εσαεί από Εκείνον!
Ο συναξαριστής μ’ ευθύτητα δηλώνει:
«με τις διασυνδέσεις των ισχυρών μάλλον εζούσαν,
παρά με την ορθόδοξη την πίστη!»