«Λελουμένος ἐν ταῖς
ροαῖς τῶν σῶν αἱμάτων, παμμάκαρ, ὤφθης καθαρώτατος τῷ πνεύματι, καί εἰς λῆξιν ἔφθασας
τῶν Ἀσωμάτων, μάρτυς Καλλίνικε» (ωδή α΄).
(Λουσμένος στις ροές των αιμάτων σου, παμμακάριστε μάρτυς
Καλλίνικε, φάνηκες εντελώς καθαρός ως προς το πνεύμα, κι έφτασες τα μέτρα των
αγγέλων).
Ο μεγαλομάρτυς άγιος Καλλίνικος τιμάται από την Εκκλησία μας,
όπως και οι άλλοι άγιοι μάρτυρες, λόγω της μεγάλης του αγάπης προς τον Κύριο
που την απέδειξε με το μαρτύριο του αίματός του. Η εντολή του Πνεύματος του Θεού
«γίνου
πιστός ἄχρι θανάτου» βρήκε άμεση ανταπόκριση από τον άγιο, κι αυτό κατά τον
εκκλησιαστικό ποιητή ήταν το γεγονός που του καθάρισε εντελώς την ψυχή. Κι
είναι ιδιαιτέρως σημαντική η παρατήρηση του υμνογράφου, διότι μας αποκαλύπτει
ότι η μετάνοια, η οποία καθαρίζει την ψυχή του ανθρώπου, δεν συνιστά απλώς μία
μεταμέλεια επιφανειακού τύπου, αλλά γεγονός «αιματηρό» για τον άνθρωπο, που θα
πει γεγονός που ανατρέπει ολόκληρη την αμαρτωλή πρώην ζωή του, θέτοντάς την
στην πορεία της σταυρικής ακολουθίας του Κυρίου. Μετάνοια με άλλα λόγια
σημαίνει αλλαγή πλεύσης ζωής, απεξάρτηση από κάθε εμπαθές και πονηρό και πορεία
στην οδό του Κυρίου.
Βεβαίως, αυτό που τονίζει ο άγιος υμνογράφος στηρίζεται
στο γεγονός της Σταυρικής θυσίας του Κυρίου. Αν σωθήκαμε, δηλαδή αν ξαναβρήκαμε
εν Χριστώ τον Θεό μας, είναι γιατί ο Δημιουργός μας ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε
για εμάς, ξέπλυνε με το αίμα Του τις αμαρτίες μας. «Το αίμα του Χριστού
καθαρίζει τη συνείδησή μας», κατά τον λόγο του αποστόλου - χωρίς το Πνεύμα του
Θεού ο άνθρωπος παραμένει πάντοτε βρώμικος στην ψυχή και στο πνεύμα του. Η
προσφορά όμως του Χριστού είναι δεδομένη για όλους και στο διηνεκές. Τι χρειάζεται
για να ενεργοποιηθεί στον άνθρωπο; Η ένταξή του στο σώμα του Χριστού, την
Εκκλησία, δια του αγίου βαπτίσματος, η συμμετοχή του στα άγια μυστήρια της Θείας
Ευχαριστίας – εκεί που πράγματι ο άνθρωπος λούζεται από το αίμα του Χριστού
τρώγοντας το σώμα Του και πίνοντας το αίμα Του – κυρίως όμως η βούληση του
ανθρώπου να ακολουθήσει εν μετανοία, όπως είπαμε, τον Χριστό. Γιατί μία πίστη
χωρίς την «αιματηρή» μετάνοια δεν έχει καμία σημασία, μάλλον αυξάνει την
αμαρτία του ανθρώπου.
Και πρέπει ίσως να διευκρινίσουμε τη λέξη «αιματηρή».
Αναφέρεται και σε ό,τι λέει ο υμνογράφος για τον άγιο Καλλίνικο: «λουσμένος στο
αίμα του καθαρίστηκε εντελώς κατά το πνεύμα του», αλλά και στον αγώνα του κάθε
πιστού να μένει σταθερός και προσκολλημένος πάνω στις άγιες εντολές του Κυρίου.
Η τήρηση των αγίων εντολών του Κυρίου πράγματι συνιστά αγώνισμα κι αυτό «αιματηρό».
«Δώσε αίμα και λάβε Πνεύμα» προτρέπουν οι άγιοι δάσκαλοι της πίστεώς μας, κάτι
που και πάλι το είδαμε στον βίο του αγίου Καλλινίκου. Δεν συγκλονίζει η αγάπη
του προς τους θεωρουμένους εχθρούς του, τους στρατιώτες που τον βασάνιζαν και
τελικώς τον έριξαν στη φωτιά, όταν παρακάλεσε τον Κύριο να γίνει ίλεως απέναντί
τους και να τους δώσει νερό να ξεδιψάσουν τη δίψα τους; Θέλουμε να πούμε ότι η
αγάπη και προς τον εχθρό, δείγμα της τελειότητας του πιστού, είναι ένας σταυρός
για τον πιστό – μετέχει της αγάπης του ίδιου του Κυρίου πάνω στον Σταυρό Του –
και αυτό επιτελούμενο φέρνει την απόλυτη κάθαρση της ψυχής του.
Ο Κύριος μακάρισε αυτούς που είναι καθαροί στην καρδιά,
γιατί αυτοί θα δουν τον Θεό. Ο Κύριος ήταν απόλυτα σαφής απέναντί μας: τον Θεό
μπορούμε να Τον δούμε, η καρδιά μας είναι το πρόβλημα. Βρώμικη καρδιά βλέπει
μόνο τα πάθη της και τον Πονηρό, καθαρή καρδιά φέρνει την παρουσία του Θεού.
Και η καρδιά και η ψυχή καθαρίζει με την τήρηση των εντολών Του, η οποία
οδηγεί, όταν πολλαπλασιαστεί η χάρη Του, και στο σωματικό μαρτύριο του αίματος.
