Μην απορήσουμε π’ απόψε
μπορεί ν’ ακούσουμε
βροντές
με αστραπές χιλιάδες τους
μαύρους
ν’ αυλακώνουν ουρανούς.
Κι ούτε να πούμε το
γιατί
που κι αύριο μπορεί
ο ήλιος μ’ αίμα να
βαφτεί
κι η γη να ’χει με
δάκρυα καεί.
Είναι που έκρινε ο Θεός
πως
έπρεπε να σταυρωθεί και
πάλι.
Συντετριμμένος ο
Ιουστινιανός
ζητά συγγνώμη για κείνο
το ίσως
αλαζονικό «Νενίκηκά σε...»!
αλαζονικό «Νενίκηκά σε...»!