«Οι γυναίκες μπορούν να αγαπήσουν περισσότερο
τον Θεό από τους άνδρες και αυτή η αγάπη τους για τον Θεό είναι ικανή να
βοηθήσει και τους άνδρες. Απόδειξη είναι η ίδια η Παναγία, που αγάπησε τον
Χριστό περισσότερο από όλους τους ανθρώπους. Η διαφορά μεταξύ της αγάπης της
Παναγίας και του Τιμίου Προδρόμου προς τον Χριστό είναι ασύγκριτη. Η γυναίκα,
όταν δοθεί στον Χριστό, αγγελοποιείται και σαν «μαγιά» έχει καλύτερη
αναπλαστική ικανότητα από τους άνδρες. Αυτή είναι η εμπειρία της Εκκλησίας μας»
(Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης).
Δεν πρόκειται ασφαλώς περί «ρατσιστικής» τοποθετήσεως του
αγιασμένου, κατά τη δήλωση οσίων Γερόντων του Αγίου Όρους, αγιορείτη Γέροντα
Εφραίμ Σεραγιώτη, (σπουδαίου πνευματικού τέκνου και αναστήματος του οσίου
Εφραίμ του Αριζονίτη,) - που έφυγε από τον κόσμο τούτο με μαρτυρικό τρόπο,
προσβεβλημένος από καρκίνο, το 2023 – διότι η Εκκλησία μας υπερβαίνει τις
όποιες διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα. Άνδρας και γυναίκα, ως γνωστόν, θεωρούνται
ένα ενώπιον του Ιησού Χριστού κατά την πίστη μας, γι’ αυτό τόσο οι άνδρες όσο
και οι γυναίκες την ίδια κλήση για αγιότητα δέχονται από τη χάρη του Θεού. «Είναι η εμπειρία της Εκκλησίας μας»
σημειώνει ο αγιασμένος Γέρων, η ίδια η πραγματικότητά της. Μπορεί δηλαδή και τα
δύο φύλα να μετέχουν εξίσου στο γεγονός της πίστεως, αλλά η χριστιανική ιστορία
έχει αποδείξει ότι η γυναίκα είναι πιο «εύκολη και γρήγορη» σε απάντηση προς τη
φωνή του Θεού. Γι’ αυτό και «ο Χριστός
επιτρέπει οι γυναίκες να μάθουν πρώτες την Ανάσταση και όχι οι άνδρες».
Όπως και το γεγονός «ότι πάνω στον
Γολγοθά οι Μαθητές του Χριστού από φόβο εγκαταλείπουν τον Χριστό, όμως οι
Μαθήτριες του Χριστού είναι εκεί και δεν Τον εγκαταλείπουν». Για να
προχωρήσει περισσότερο την Πατερική σκέψη του ο Γέρων Εφραίμ: Οι γυναίκες
μπορούν να φτάσουν σε μεγαλύτερη ύψη αγιότητας από ό,τι οι άνδρες, όπως
αποδεικνύεται και από τη σύγκριση της Παναγίας με τον ίδιο τον τρισμέγιστο
Ιωάννη Πρόδρομο! Με τα ίδια τα λόγια
του: «η διαφορά μεταξύ της αγάπης της Παναγίας
και του Τιμίου Προδρόμου προς τον Χριστό είναι ασύγκριτη!»
Πού οφείλεται το θεωρούμενο τούτο παράδοξο; Ακριβώς στη
διαβάθμιση της αγάπης. Η γυναίκα εκ της φύσεώς της λειτουργεί περισσότερο με
την καρδιά, γι’ αυτό και μπορεί να αγαπήσει περισσότερο και βαθύτερα από ό,τι ο
άνδρας – δίνει κυριολεκτικά ολόκληρο τον εαυτό της στο αγαπώμενο και ερώμενο
από αυτήν πρόσωπο, ιδίως τον Θεό προς τον Οποίο «απογειώνει» εντελώς την αγάπη
της. Ενώ ο άνδρας λειτουργεί εκ φύσεως περισσότερο με τη λογική, που τον κάνει
να κινείται περισσότερο ίσως «ρεαλιστικά» και να αντιμετωπίζει πιο
αποτελεσματικά τα προβλήματα της εδώ ζωής, μα του «στερεί» σ’ ένα βαθμό τη
δυνατότητα του βάθους και της αίσθησης της ουσίας της ζωής αυτής. Διότι η ίδια
η πίστη προς τον Θεό εν Χριστώ είναι γεγονός πρώτιστα της καρδιάς και έπειτα
της λογικής που φωτίζεται από την καθαρή καρδιά. «Εάν με αγαπάτε» ήταν ο όρος
που έθετε αδιάκοπα ο Κύριος προς τους μαθητές Του προκειμένου να Τον
ακολουθήσουν, και όχι «εάν με καταλαβαίνετε»! «Της συγχωρούνται οι πολλές
αμαρτίες της» είπε ο Ίδιος για την αμαρτωλή γυναίκα, (την καταδικασμένη ήδη «αιωνίως» από τους
«ηθικούς» Φαρισαίους), «γιατί αγάπησε πολύ». Η βαθιά αγάπη προς τον Κύριο
φέρνει και την πλούσια συγχώρησή Του, κάτι που καθιστά τη γυναίκα με τη μεγάλη
καρδιά προνομιούχα τελικώς μπροστά στον Θεό.
Αλλά η διαφοροποίηση αυτή άνδρα και γυναίκας δεν είναι
ασφαλώς εις βάρος κανενός, γιατί ο Δημιουργός τα έθεσε έτσι τα πράγματα, ώστε
το επιπλέον του καθενός να καλύπτει το υστέρημα του άλλου. Μη ξεχνάμε ότι η
σχέση των δύο φύλων δεν είναι αντιθετική και ανταγωνιστική – έτσι έγινε
δυστυχώς μετά την πτώση του ανθρώπου στην αμαρτία – αλλά ενωτική και
συμπληρωματική. «Ουκέτι εισί δύο αλλά μία σαρξ» απεκάλυψε ο Κύριος. Γι’ αυτό
και τι σημειώνει επιπλέον ο άγιος Γέρων; «Η
αγάπη των γυναικών για τον Θεό είναι ικανή να βοηθήσει και τους άνδρες».
Και παρακάτω: «Αν η γυναίκα δοθεί στον
Θεό, μπορεί να βοηθήσει όλους τους άνδρες και όλον τον κόσμο». Ποιος μπορεί
να μιλήσει τόσο υπερθετικά για τη γυναίκα πέραν αυτού που ζει τη χαρισματική
κατά Χριστόν ζωή; Και ο Γέρων που ζούσε
τη ζωή αυτή φέρνει το ισχυρότερο επιχείρημα: «Όπως έκανε και κάνει η Παναγία μας! Στο πρόσωπο μιας γυναίκας βρήκαμε
σωτηρία όλοι μας!»
Μπροστά στην Παναγία, την υπερτέρα όλων των ανθρώπων και
όλων των αγγέλων και των αρχαγγέλων από πλευράς αγιότητας, κατανοείται και το
ασφαλές συμπέρασμα που βγάζει ο μακαριστός Γέρων και που αποτελεί το προνόμιο
ναι, αλλά και την τεράστια ευθύνη της χριστιανής γυναίκας. Η χριστιανή γυναίκα,
όταν είναι εν επιγνώσει χριστιανή, γίνεται ένας επίγειος άγγελος, που αφενός ως
«μαγιά» μπορεί να ζυμώσει όχι μόνο την οικογένειά της αλλά και τον κόσμο όλο –
έχει τη μεγαλύτερη από όλους αναπλαστική δύναμη - αφετέρου η ίδια προχωράει όχι με απλά βήματα,
αλλά με τεράστια άλματα προς τον τελικό σκοπό της που δεν είναι άλλος από τη
θέωσή της.
