Με τον τρισμέγιστο άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο επιβεβαιώνεται με τον πιο
ανάγλυφο τρόπο αυτό που ο λόγος του Θεού, είτε στην Παλαιά είτε στην Καινή
Διαθήκη, εξαγγέλλει: πρώτον, ο σκοπός του ανθρώπου είναι να βρίσκεται αδιάκοπα
σε ζωντανή σχέση με τον Θεό λόγω της κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Εκείνου δημιουργίας του∙
δεύτερον, ο άνθρωπος πρέπει να συνεργαστεί με τον Δημιουργό του για να
παραμένει μαζί Του, αγωνιζόμενος να εξαλείφει κάθε τι από την καρδιά του που
εμποδίζει την παρουσία Εκείνου. Και να η απόδειξη∙ ήδη ο
προφήτης Ησαῒας, οκτακόσια χρόνια προ Χριστού και προ της εμφανίσεως του αγίου
Προδρόμου, προφητεύει: «θα έλθει ένας απεσταλμένος από τον Θεό που θα είναι μία
φωνή που θα φωνάζει στην έρημο: ετοιμάστε την οδό του Κυρίου, κάντε ίσια τα
μονοπάτια που θα διαβεί. Κάθε φαράγγι ας γεμίσει και κάθε όρος και βουνό ας
μικρύνει για να γίνει ομαλό το έδαφος. Και τότε κάθε άνθρωπος, έχοντας
εξομαλύνει το έδαφός του, θα δει την παρουσία του Θεού και τη σωτηρία που
προσφέρει στη ζωή του».
Είναι
ευνόητο ότι ο προφήτης αναφέρεται, όπως σημειώνουμε, στις εσωτερικές
προϋποθέσεις του ανθρώπου: η καρδιά του καθενός είναι γεμάτη από βαθουλώματα
και από εξογκώματα, από μειονεξίες και από αλαζονίες και υπερηφάνειες λόγω της
διάβρωσης από την αμαρτία – συνιστά άβυσσο ο κόσμος του κάθε ανθρώπου. Και
απαιτείται η συνεργασία του ανθρώπου με τον Θεό για να επέλθει η συνάντησή
τους. Ο μεν Θεός ποθεί βαθύτατα να είναι με τον άνθρωπο και παρέχει τη χάρη Του
γι’ αυτό – η παρουσία του ενανθρωπήσαντος Θεού μας Ιησού Χριστού
είναι η μεγαλύτερη απόδειξη - ο δε άνθρωπος πρέπει ελεύθερα να
αποδεχτεί την προσφερομένη χάρη.
Και
τι κάνει αυτή η χάρη του Τριαδικού Θεού που κατεξοχήν δίνεται εν Χριστώ με το
άγιο βάπτισμα και επιτείνεται με τα άλλα μυστήρια της Εκκλησίας, ιδίως με τη
Θεία Ευχαριστία; Αποδεσμεύει τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας, τα οποία
λειτουργούν ως φυλακή και παραλυσία για τη θέλησή του. Ο χριστιανός μπορεί να
κινηθεί προς τον Χριστό, να ζήσει τη χάρη Του, μαζί με Εκείνον να ξεριζώσει το
κακό και να φυτεύσει το καλό. Κι ο τρόπος είναι ένας: ο άνθρωπος να τηρεί τις
άγιες εντολές του Κυρίου. Αυτό είναι το μεγαλείο του πιστού ανθρώπου: όσο είναι
προσανατολισμένη η θέλησή του εκεί που παραπέμπει το θέλημα του Θεού, τόσο
εξομαλύνονται τα πάντα μέσα στην ύπαρξή του, την ψυχή και την καρδιά του, τη
διάνοια και την όποια δύναμή του ακόμη και του σώματος – οι εντολές του Θεού
φτιάχνουν χώρο για να λειτουργεί η χάρη του Θεού. Οπότε ο πιστός βρίσκεται σε
κοινωνία προσωπική με τον Χριστό επιτυγχάνοντας τον σκοπό του την κάθε ώρα και
την κάθε στιγμή. Ο άνθρωπος έχει γίνει και διαρκώς γίνεται ένας «εν ετέρα
μορφή» Χριστός.
