Δεν θα ᾽θελα να είχα το
χαμόγελο
- ληστή
μπρος στην αποκτημένη
του τη λεία,
- ανθρώπου λάγνου
μπρος στ᾽ αντικείμενο
του πόθου,
- ή υπερήφανου
μπρος σ᾽ ένα
χειροκρότημα του κόσμου.
Θα ᾽θελα να ᾽χα το χαμόγελο
μικρού παιδιού
που ᾽ναι το βλέμμα του
της φύσης χρώμα και
ανασασμός,
και πιο πολύ θα ήθελα
απλού ανθρώπου
το πηγαίο το χαμόγελο
με βλέμμα σταλακτίτη τ᾽
ουρανού,
φως και ελπίδα του
Χριστού
σε κάθ᾽ αποσταμένο.
Πώς θα᾽ θελα να είχα,
Θε μου,
του άγιου το χαμόγελο!
