Ο άγιος υμνογράφος, πέραν των όσων αναφέρει περί της αγιότητας των εννέα μαρτύρων,
μένει και σε κάτι που αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο της ορθής πορείας
ζωής τους: την ενότητά τους. Οι άγιοι, μολονότι εννιά στον αριθμό και προερχόμενοι
μάλιστα από διαφορετικές περιοχές, είχαν μία ψυχή και μία
καρδιά. Ό,τι σημειώνει για την πρώτη
κοινότητα των Ιεροσολύμων ο ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων,
ότι δηλαδή οι χριστιανοί ῾είχαν τα πάντα κοινά, διότι είχαν
μία καρδιά και ένα φρόνημα όλοι τους᾽, ό,τι εύχεται η Εκκλησία μας, στοιχούσα στην εντολή
του αρχηγού της Ιησού Χριστού: ῾ίνα πάντες εν ώσιν᾽, αυτό ακριβώς βλέπουμε
στους εννέα σήμερα ήρωες της πίστεως. Μπορεί να ήταν εννιά
σώματα, μία όμως ήταν η γνώμη τους, λόγω της κοινής πίστεως και αγάπης τους προς τον Χριστό. Κι από την άποψη αυτή όπου υπάρχει διάσπαση και έχθρα και μίσος,
ακόμη κι αν ομολογείται η ίδια πίστη, Χριστός
εκεί δεν υφίσταται. ῾Έχοντας μία γνώμη στα διαφορετικά σώματά
σας, πήρατε μαζί το στεφάνι του μαρτυρίου, μάρτυρες᾽(῾Μίαν γνώμην διαφόροις εν τοις σώμασιν έχοντες, μαρτυρίου στέφος άμα εκομίσασθε, μάρτυρες᾽)
(ωδή δ´). Κι αλλού: ῾Έξι νέοι, μαζί με άλλους τρεις, απέκτησαν μία γνώμη σε πολλά σώματα και κατάσβεσαν το καμίνι της πλάνης,
γιατί δροσίζονταν ευσεβώς από τη δροσιά του θείου Πνεύματος᾽(῾Νέοι εξ τρισί προς άλλοις,
μίαν γνώμην εν πολλοίς κτησάμενοι σώμασι, κάμινον κατέσβεσαν πλάνης, δρόσω θείου Πνεύματος
ευσεβώς δροσιζόμενοι᾽) (ωδή ζ´).