Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019

Λ Ε Υ Κ Ο ΓΡΑΜΜΑ... (4)


ΒΑΛΣ ΑΠ’ ΤΑ ΠΑΛΙΑ…
Επέστρεψε σα μαγεμένος στον… θησαυρό του. «Καρδούλα μου», μουρμούρισε. Το βλέμμα του κατευθύνθηκε έπειτα στο πρόσωπο της γυναίκας του, η οποία τον πήρε είδηση και αναδεύτηκε λίγο στο κρεβάτι. Με βαθιά αγάπη διασταυρώθηκαν οι ματιές τους, κι έπειτα στράφηκαν από κοινού στο… βλαστάρι τους!
Δεν χρειάστηκε να πουν λέξη. Εκεί που οι καρδιές κτυπούν στον ίδιο ρυθμό, τα λόγια είναι συνήθως περιττά. Ιδίως αυτές τις ώρες! Της χάιδεψε σχεδόν με λατρεία το μέτωπο και τα μαλλιά. «Μια χαρά είναι το μικρό μας!» ήταν ο μοναδικός του λόγος. «Ναι», έγνεψε εκείνη.
Το μυαλό του πάλι ξέφυγε. Βλέποντας τη φιγούρα της αγαπημένης του έκανε άλμα στον χρόνο και βρέθηκε λίγο στα… παλιά. Τότε που είχαν βρεθεί νέοι και ερωτευμένοι σε μία χοροεσπερίδα.
«Χοροεσπερίδα!» είχε εκφράσει εκείνος λίγο την… απέχθειά του! «Σε ποια εποχή ζούμε;» Κάμφθηκε από τις παρακλήσεις της. Τα πέρασε θαυμάσια. Κορυφαία στιγμή η ώρα του χορού.
Η ζωντανή ορχήστρα έπαιζε κομμάτια πότε παλιά, πότε πιο μοντέρνα. Και ξεκίνησε ένα βαλς. Κι αυτός δεν ξέρει πώς τον συνεπήρε ο ρυθμός. Ο ήχος σαν χέρι απλωμένο τον σήκωσε από τη θέση του και τον πήρε στα αέρινα φτερά του. Η αίσθηση ήταν κοινή. Σηκώθηκαν και στροβιλίστηκαν στο παλιό αυτό βαλς, κι ήταν σαν να μη πατάνε στη γη. Επιβεβαίωσε γιατί θεωρείται κλασικός χορός: σου δίνει ώθηση για τον ουρανό. Απογειώνεσαι.
«Θυμάσαι το βαλς… απ’ τα παλιά;» Έκαναν ταυτόχρονα κι οι δυο  την ερώτηση. Τα χέρια τους πλέχτηκαν μεταξύ τους και γέλασαν με την καρδιά τους. Το μικρό σαν να… ενοχλήθηκε.
Το γράμμα παρέμενε κενό.  

 -Μουσικό άλμπουμ: Στέφανου Δορμπαράκη  ''λευκό γράμμα'' (Βαλς απ' τα παλιά)  [Δεκέμβριος 2016]

https://www.youtube.com/watch?v=2QXMrEAKWn4